Büyük Bir Söz Verdim Ben

Bu yaz Ankara tatilim hem çok güzeldi. Hem de çok bunaltıcı ve stres doluydu. Oldukça zor günler yaşadım. İnternete pek yazmadım. Hatta sanırım hiç yazmadım. Sadece çok bunaldığımı çıtlatıverdimdi...
Eveettt artık yazıyorum.. Sevgili caaanım blogum...
Benn galiba... evleniyorum..
Galiba diyorum çünkü bu olanlar hala bana gerçekçi gelmiyor..
Kabaca üstünden anlatıyorum. her şeyi sırayla anlatmaya kalkarsam yazı uzar da uzar...
Bir gün kuzenim çağırdı yanına beni anlattı beni isteyenler varmış.
İsteyenler de oldukça yakınlarımız.. Akrabayız. Aslında hısımız.. Büyük dayımın eşinin yeğeni aynı zamanda kuzenimin eşinin abisi...
Normalde bu tür bir olay oldu mu ben o an çığlığı basar, cıngalı koparır, zırlamaya başlarım "istemiyoruuummmmm gidiinnnn"
Bu defa bağıramadım. Hem kuzenimi çok seviyorum. Hem de malum akraba yüz yüze bakıyoruz. Sonradan arada bir soğukluk gerginlik olmasın diye.. Ama kesin bir dille de istemediğimi söyledim. Şimdiye kadar hiç bir şekilde evliliği düşünmedim. Ve ben hazır değilim, daha erken. Olmaz olmaz olmaz...
Tabii konu kapanır mı hemen.. hayır.
Stresten saatlerce ağladım. o ağlamanın sonunda hasta oldum ateşim neyin çıktı. Üstüne grip de eklendi 2-3 gün zor toparladım kendimi... Günlerce ruh gibi dolandım..
Neredeyse herkes bir görüş bir görüş kafanda sonradan bir soru işareti falan kalmasın bir görüş.. yine istemiyorsan hayır de falan demeye başladı ben de dedim madem görüşeyim. Yine hayır derim. zaten istemiyorum ki...
Görüştük..
Kuzenler geldi soruyor. Eee olumsuz bir şey var mı?? Ben ne dedim.. "Yok"
O kelime ağzımdan nasıl çıktı. ben hala çözmüş değilim.
Gördüm "yine hayır derim"i....
Sonra mesajlaşmaya başladık. ardından bir defa daha görüştük. Zaten ilk görüşme "görüşme" değildi. o sustu ben sustum. yanımızdakiler konuştu falan.. 
Geçen hafta cuma günü 20 eylül İstemeye geldiler. Çikiletamın kurdelesi çok güzel :D Ne yapsam ki onu

Pazar günü de 22 Eylül Sözlendim :) Stresli bir o kadar da güzel bir gündü. :)
Baya kalabalık oldu. Sözlümle yan yana durmamızı istediler. bir anda herkes kameralarını çıkardı şak şak şak bir oradan flash patlıyor bir diğer taraftan. Aptala döndüm resmen nereye nasıl bakacağımı şaşırdım. :)
Yüzük takıldıktan sonra uzun bir süre fotoğraf merasimi oldu bizim terasta :) Damat beyin değimiyle üzümün altında :)

 Çiçekle beraber doğru düzgün hiç fotoğraf çekilemedim aklıma gelmedi :/
....
Oda buram buram zambak koktu kaç gün boyunca :) ♥

Bu da tepeleme çikolata doluydu. tüller müller.. Ben resim çekilip gelene kadar bir baktım geriye bu kalmış :)









Böyle işte. Her şey çok hızlı oldu. Ankara'ya gitmeden evvel birisi çıkıp da bana sen şunları bunları yaşayacaksın deseydi. Hadi len ordan der kocaman bi kahkaha patlatırdım....  Ama sonuç işte böyle... Artık sözlüyüm ben ^^