Geçen yazdıydım nişanlımla buluştum diye. O zaman nişanlım bana kitap aldı, ben de yeni kitabımla beraber uzun araya bir veda ederek tekrar kitap okumaya döndüm.^^
Ustam ve Ben /Elif Şafak
"16. yüzyılda İstanbul… Hindistandan gelen beyaz bir fil ve onun sırlarla dolu bakıcısı: Çota ile Cihan. Filbaz aynı zamanda bir üstadın çırağı. Ustası ise Sinan. Bu toprakların yetiştirdiği en büyük mimar... Karşılıksız bir aşk, iktidar kavgaları, yobazlığın ortasında yeşeren sanat ve beklenmedik bir ihanet… Bir tarafta bilime ve öğrenmeye inananlar, bir tarafta gelişmeyi durduranlar... Ustam ve Ben, tarihi kişiliklerin, camilerin, kütüphanelerin, türbelerin, köprülerin resmigeçit yaptığı, rengarenk, canlı, sürprizlerle dolu bir dönem hikayesi… "İlk defa Elif Şafak'ın bir kitabını okudum.
Çok güzeldi, çok beğendim. Kitap gayet akıcı, orta kısımlarında ufak bir kısmı saymazsak hiç sıkılmadan okudum. :)
Bence okunması gereken bir kitap ^^
Kitabı bitirip kaağını kapattıktan sonra, çoğu zaman olduğu gibi buruk bir sevinç yaşadım. Böyle içim bir pırpır böyle bir ağlamaklı falan :D:D
Spoiler
-Cihan'ın Yusuf ile beraber gitmesini çok istemiştim. :(
-Çota öldüğünde çok duygulandım gözlerim doldu...
-Cihan hakkını Davutd'tan alamadı ya... Cihanın hakkı olan şeyler Davud'ta kaldı yaa.... O davud.... içimde kaldı >.<
"Herkes için iki kavis vardır hayatta. Kendi amellerimiz ve kelamlarımızla yukarı çıkarken, yine kendi amellerimiz ve kelamlarımızla yuvarlanıyorduk aşağıya"
"İnsanın bir kütüphanesi varsa, bin öğretmeni var demektir."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder